Nadat ik vorig jaar kennis had gemaakt met meerdere marathons, was dit het jaar dat ik ook zou deelnemen aan Bartje 200.
Om half 7 ’s ochtends opgestaan, goed ontbeten en de fiets en alle spullen in de auto en op weg naar Ees! Waar we vanaf Landal Park: het land van Bartje zouden starten.
Met startnummer 692 betekende dit voor mij dat ik zou starten in wave 2, die zou vertrekken om tien over acht. Vol spanning en toch wel een beetje nerveus voor wat er komen gaat stond ik te wachten tot we mochten vertrekken.
Wezuperbrug
Tien over acht, het startschot klinkt! En we zijn op weg! 200 km door Drenthe en over asfalt / singletracks en brede bospaden is de bedoeling dat we weer finishen in Ees.
De eerste paar kilometers waren over brede paden en asfaltwegen in verband met de vele aantal deelnemers (bijna 1700) dus was het erg fijn om op deze manier wel de ruimte te hebben om te fietsen.
Na+- 15 km kwamen de bossen rondom Sleen in zicht en werd het tijd om de mountainbikeroute van Sleen te rijden. Hier waren her en der wat opstoppingen in verband met de kleine klimmetjes en het bochtige parkoers.
Na 2 uur en 30 minuten kwam ik aan bij de eerste verzorgingspost in Wezuperbrug. Tijd om de bidons te vullen en wat te eten.
Balloo
Na een kleine 10 minuten gestopt te zijn bij de verzorgingspost ben ik weer vertrokken.
De eerste 47 kilometer was ik wederom te hard van start gegaan, (volgens mij schrijf ik dit bij elk evenement) dus was het tijd om even wat gas terug te nemen en de snelheid en hartslag iets te laten zakken.
Tijdens de rit vanaf Wezuperbrug richting Balloo, kwamen we over de route van Gieten, Grolloo en een stuk over de verbindingsroute tussen Gieten / Anloo.
Dit was zeker een mooi stuk om te rijden met genoeg tijd om even wat meer rust te pakken door de brede bospaden en weinig singletracks.
Na nog eens 2 uur en 30 minuten te hebben gereden was het tijd voor een stop in Balloo. Wederom de bidons vullen en even eten.
Zuidlaren
Bij Balloo heb ik even iets langer gestopt en mijzelf iets meer rust gegund, dus na een kleine 20 minuten zat ik weer op de fiets.
Vanaf Balloo was het tijd om het grootste gedeelte van de Loon-Anloo route te rijden, dus dat betekende veel brede mulle zandpaden en het Balloërveld over steken en een paar leuke singletracks rijden.
Na het Balloërveld was het tijd voor een stuk verbinding via zandpaden en asfalt richting Schipborg, waar we ook een groot deel van de MTB route reden.
Tijdens dit stuk van de marathon kreeg ik te maken met een flinke motivatie dip, want we waren over de helft echter zo voelde het totaal niet. De fanatieke start en de tot dan gereden afstand sloegen even een aardig gat in mijn motivatie.
Tijdens dit stuk route heb ik echt even rust gepakt en rustig gereden tot aan de stop in Zuidlaren, om de motivatie en mijn tempo weer te herpakken.
Na 2 uur en 40 minuten kwam ik dan ook aan bij de verzorging in Zuidlaren. Waar ik toch ook wel een motivatie boost kreeg door de support van wat familieleden.
Gieten
Na de stop in Zuidlaren werd het tijd te vertrekken richting Gieten, waar we via Anloo en Eext zouden aankomen.
Tot aan Gieten was het eigenlijk veel brede paden en af en toe wat asfalt dus verder niet erg spannend.
De motivatie en energie had ik weer gevonden dus het tempo ging weer iets omhoog. Toen kwamen we snel in de buurt van Gieten, en kregen we de mooie stukken singletrack in Gieten voor de wielen.
De route van Gieten mag ik altijd erg graag rijden dus dit stuk was zeker een mooie opsteker en heb ik dan ook van genoten.
Na 2 uur en 10 minuten na mijn vertrek uit Zuidlaren was het tijd om halverwege de route van Gieten bij een boerderij weer de verzorging op te zoeken. Zoals bij alle andere stops, tijd voor nieuwe gevulde bidons en wat te eten!
De Finish!
De stop zat er weer op, en ondertussen gaf de fietscomputer aan: 168 km. Dit betekende dus het einde is in zicht.
De route vanaf de stop was nog een stuk MTB route van Gieten en daarna veel brede paden en af en toe een single track terug naar Ees.
Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen werden toch echt wel duidelijk. Onderweg kregen we ook nog te maken met een paar druppen regen echter was dit tijdens de warme dag toch wel een fijne verkoeling.
De kilometers tikten langzaam weg, en ik betrapte mijzelf erop dat ik ook begon af te tellen. Vanaf Borger richting Ees zat er nog een klein beetje hoogte verschil in de route doordat we daar over de Hondsrug fietsten.
Na 208 gereden kilometers, en 11 uur en 16 minuten op de fiets was het moment eindelijk daar! De finish in Ees! Moe en voldaan ben ik daar van de fiets afgestapt.
