Alweer mijn 4de deelname aan de Bart Brentjens Challenge, tijdens deze 17de editie had ik mij ingeschreven voor de 105 kilometer en 1900 hoogtemeters.
Zoals jullie eerder al konden lezen in mijn blog: Een paar drukke dagen op de fiets! had ik ook al een langere tocht gefietst op de zaterdag en al wat hoogtemeters gemaakt. Dit dan wel weer op mijn racefiets.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: de 105 kilometer heb ik niet gereden. En dit is mede door mijn voorbereiding in 2022, begin dit jaar kreeg ik een mooie kans om mijn droom functie te gaan vervullen bij het bedrijf waar ik nu een paar jaar werk. En sinds februari ben ik dan ook werkzaam als expeditie planner.
Omschakelen van mijn twee- en drie- ploegen roosters naar een werkdag die enkel plaatsvindt tussen 08:00 – 17:00 en het eigen maken van deze functie kwam het fietsen wel op plek 3 of 4 in mijn prioriteiten lijst.
Dit had tot gevolg dat ik pas in Juli / Augustus eindelijk meer kilometers ging maken en ook het trainen oppakte.
Met een doel zoals de Bart Brentjens Challenge en de afstand + hoogtemeters is dat rijkelijk laat en al een uitdaging op zich.
9 oktober 2022, 09:15 uur
Het is net na 9en en ik pak de laatste spullen bij elkaar in ons huisje in Gulpen, en in mijn hoofd loop ik het lijstje nog na:
Eten / Schoenen / Helm / AXS batterij / Handschoenen
Nadat ik bovenstaande allemaal heb afgevinkt in mijn hoofd, stappen we met z’n 2en in de auto (Elena en ik) en kunnen we vertrekken naar Eijsden.
Dit ritje duurt ongeveer 20 minuten en ver weg voel ik in mijn benen wel de inspanning die ik gister in Roermond heb geleverd, echter niet op een vervelende manier.
Bij aankomst in Eijsden is het wel het gebruikelijke liedje, de parkeerplaats die is aangewezen door de organisatie is al vol en het is zelf op zoek naar een mooie plek om de auto kwijt te kunnen, dit word dan ook ergens een parkeerplaats in een straat in Eijsden.
Om ons heen staan meerdere mountainbikers zich om te kleden, de fiets van de auto af te halen of ze rijden al rondjes om warm te worden.

Fiets uit de auto, en bijna starten 10:00 uur
Het loopt ondertussen tegen 10:00 uur en ik heb de fiets uit de auto gepakt en helemaal in orde gemaakt voor de start, fietskleding had ik al in ons huisje aangedaan en hierover draag ik dan een vest / trainingsbroek dus deze uittrekken is voldoende om ”startklaar” te zijn.
De start is niet heel ver meer weg en het word dan ook tijd om het startvak op te gaan zoeken, deze hebben we ook snel gevonden en ook dit is ondertussen gesneden koek. Terwijl ik in het startvak sta is er tijd om een leuk praatje te maken met een aantal bekenden.
Zoals ik gewend ben loopt het allemaal uit, onze start staat gepland voor 10:20 uur, echter pas rond 10:45 uur staan we op het Vroenhof en worden we afgeteld om te vertrekken.
Nu we eindelijk weg mogen, en onze hele groep zich in beweging zet is het altijd een mooie mix van allerlei geluiden, fietscomputers die piepen als bevestiging dat ze aanstaan, mensen die inklikken in klikpedalen en her en der wat mensen die moeten schakelen omdat ze toch in de verkeerde versnelling willen wegfietsen.
Door de flinke uitloop van het starten waren de paar rondjes om warm te worden bij de auto natuurlijk voor niks, echter start de Bart Brentjens Challenge relatief rustig, of dat heb je zelf in de hand.
De eerste 7 of 8 kilometer zijn vlak / vals plat en dan gaan we voor het eerst klimmen.
7 heuvelenklim 11:15 uur
Ondertussen dus een aantal kilometer onderweg en de 7 heuvelenklim duikt voor mij op, en met een goed gevoel begin ik aan de eerste klim van de dag.
In de auto voelde ik nog de inspanning van gister echter nadat ik warm ben gereden en deze eerste klim op fiets lijkt dit gevoel helemaal weg, wat mij wel weer goed doet omdat ik dan toch goed herstel van de inspanning van de dag eerder.
De organisatie had al aangegeven dat we dit jaar een ander parcours zouden rijden ten opzichte van voorgaande edities, en na de eerste klim was het dus onzeker wat er zou volgen.
En wat er volgende waren meerdere klimmen en afdalingen achter elkaar die toch wel pittig waren op sommige momenten of doordat het aan het begin toch wat vast liep met mede deelnemers.
Ondertussen was ik door de warmte (16 a 17 graden) al flink aan het drinken en begonnen mijn bidons aardig leeg te raken en was ik toe aan de eerste verzorgingspost, echter voor het zover was mochten we een leuke klim op en een meter of 20 voordat we boven waren maakte ik helaas een schakelfout en zat er niks anders op om dit laatste stuk lopend te doen.

Verzorgingspost bij de camping 12:15 uur
Net na 12:00 uur is het zover en kom ik aan bij de eerste verzorgingspost bij Camping Natuurlijk Limburg, met beide bidons loop ik richting de party tent en vrij snel zijn ze weer vol.
Dan is het tijd om nog even een rondje langs de tafel met bananen / brood en winegums te maken om wat energie op te doen, en toch ook even genieten van het prachtige weer wat we begin oktober nog hebben.
Om mij heen hoor ik veel mensen de eerste 25 kilometer bespreken en dat het ze toch wel tegenviel en of de door hun gekozen afstand wel verstandig was, ik kijk zelf even naar mijn Garmin en mijn gemiddelde snelheid tot dan en met een snelle rekensom kom ik tot de conclusie dat de 105 kilometer lastig werd om uit te rijden. (de finish sluit om 18:00 uur)
Ik besluit te gaan kijken hoe de volgende 20-25 kilometers gaan lopen tot de volgende verzorgingspost en zeg tegen mijzelf dat ik dan besluit of ik misschien de 90 kilometer ga rijden of misschien verder in ga korten.
Terwijl ik op de fiets stap, hoor ik mijn naam en zie ik een bekend gezicht, en daar komt mede-beheerder Ronald van Cycloworld aangefietst die een minuut of 10 na mij is gestart. Een kort gesprek volgt en dan gaan we elk weer onze eigen weg, Ronald naar de verzorging en ik richting de asfaltweg om de rit te vervolgen.
Paar zware Belgische klimmen 12:45 uur
Net na de verzorging is het een paar leuke kilometers met afdalingen over zowel asfalt als singletracks, word het ook weer tijd om te gaan klimmen.
Een van de heuvels die beklommen moet worden net na de verzorging zorgt gelijk voor een slagveld onder de deelnemers, de klim is onregelmatig met percentages tussen 2% tot 8,8% en ook allemaal met wortels en geulen van het water wat met nat weer van de heuvel af komt.
1 stuurfout op deze klim en lopen is bijna gegarandeerd, meerdere mensen proberen te blijven fietsen en sommige mensen stappen al optijd af vanwege het onregelmatige profiel.
Zelf kom ik tot halverwege de klim waar ik vervolgens afstap omdat ik toch aardig in het rood zit om fietsend boven te komen, en ik loop met de fiets aan de hand de tweede helft van deze klim omhoog.
Bovenop deze heuvel pak ik een kort moment voor een paar slokken uit mijn bidon en stap weer op en hier volgt dan gelijk een afdaling door een donker bos wat nog donkerder lijkt door de zonnebril die ik draag vandaag.
Wat volgt is een technische afdaling met meerdere afstapjes, wortels en scherpe bochten. Scherp blijven is dus zeker belangrijk want hier wil je niet onderuit gaan!
Na deze afdaling duurt het niet lang en we gaan weer klimmen, richting Eperheide waar we dan alweer een aantal kilometers door Nederland fietsen. Tijdens deze klim komt Ronald mij voorbij en langzaamaan verdwijnt hij uit mijn zicht.
We rijden een paar kilometer bovenop een heuvel door een prachtig natuurgebied waarna we over een smalle afdaling uitkomen bij de splitsing voor de 65 kilometer linksaf of rechtsaf voor de 90 en 105 kilometer.

Route splitsing 13:40 uur
Tja, daar sta ik dan onderaan de afdaling bij deze splitsing en ik twijfel, wat betreft gemiddelde snelheid is 90 kilometer nog mogelijk en dan te finishen voor 18:00 uur. Dit werd heel spannend maar het was mogelijk zeker omdat de laatste 7 kilometer weer de vlakke weilanden is rondom Eijsden.
En dan de realiteit van mijn presteren tot dan toe, klimmen gaat mij niet al te best af en kost mij veel energie en bij sommige heuvels stop ik bewust halverwege voor 10 seconden rust en rij dan de klim wel verder fietsend omhoog.
Deze 10 seconden ben ik gewoonweg nodig omdat ik niet genoeg heb getraind op intervallen dit jaar en ik betaal dus op deze manier de prijs.
Dus de conclusie die volgt is om linksaf te slaan en de 65 kilometer variant uit te rijden, terwijl ik weer begin met fietsen herken ik het stuk waar ik fiets, dit is een stuk van de route van Gulpen en een kilometer of 3-4 die volgen zijn dus ook over deze route.
Met de gebruikelijke klimmetjes en de daaropvolgende afdaling met beek-oversteek (die ik overigens oversla via de alternatieve route met brug) ben ik wel in mijn element, dit is echt een geweldig stukje afdaling en een leuke klim.
De laatste loodjes 14:55
Nadat we de MTB Route van Gulpen verlaten voor een paar paden uniek voor de Bart Brentjens Challenge komen er een paar afdalingen voorbij die we in voorgaande edities moesten beklimmen (rondom de Schoppemerheide) deze paden een keer mogen afdalen was een leuke ervaring en ergens was ik ook blij dat we deze niet hoefde te beklimmen.
Daarna volgde een paar korte klimmetjes en 1 hiervan is alles bij elkaar 30 of 40 meter omhoog fietsen door een smalle geul tussen een paar heggetjes.
De geul is zover uitgesleten door fietsers en andere gebruikers dat 1 stuurfout gelijk betekend dat je tot stilstand komt, en niet lang daarna liep ik dus omhoog. Weer opstappen was zeker mogelijk maar er liepen veel deelnemers deze heuvel omhoog en een paar meter fietsen per keer was de enige optie.
Dus ik besloot om omhoog te lopen en mijn verlies te nemen hierin, waarna ik bovenaan terecht kwam op een bekend grindpad wat ons terug zou leiden naar de top van de 7 heuvelenklim waar de afgelopen jaren altijd de afdaling ligt die je terug leidt naar Eijsden.
Net voor half vier kwam ik met iets meer dan 63 kilometer en 1120 hoogtemeters over de finish in Eijsden en zat mijn 4de deelname aan de Bart Brentjens Challenge erop, met een gemengd gevoel toch van de fiets gestapt. Deels door het niet rijden van mijn ingeschreven afstand maar ook omdat ik wel 2 dagen achter elkaar een inspanning had geleverd waarvan ik niet wist of dit zou lukken.
Uiteindelijk wel genoten van deze mooie marathon en vast besloten om nogmaals deel te nemen in 2023 aan de Bart Brentjens Challenge!
