Geplaatst op

Marathon Amerongse Berg!

Zaterdag 6 juli, tijd voor de halve marathon van Amerongen. Georganiseerd door de Lion’s Club en alle opbrengsten van de inschrijvingen gaan naar goede doelen.

Afstand en hoogtemeters: 58 km en +- 900 hoogtemeters.

Wederom erg vroeg opstaan om optijd in Amerongen te zijn. Dus net na 7en zat ik samen met de vriendin in de auto richting Amerongen.

Aangekomen in Amerongen op zoek naar de start locatie, die midden in het bos lag. Het was inmiddels kwart voor 10 dus de heren en dames van de 87 km marathon stonden klaar voor de start.

Een halfuur later waren de heren van de 58 km aan de beurt. De start was onderaan een klim zodat het deelnemers veld wat beter verdeeld over het parkoers zou komen.

Passage van de verzorgingspost tijdens ronde 2

Gestart!

Gelijk dus de Amerongse berg op en was het dus meteen vanuit de start klimmen. De marathon van 58 km bevat 2 rondjes van 29 kilometer, dus had ik besloten om rustig te starten.

Rustig de klim omhoog en heb mijn eigen tempo gepakt en ben voor het eerst niet te fanatiek van start gegaan. Ik kan het dus wel!

Na de eerste klim was het een poos afdalen over bredere paden waar het erg goed opletten was met meerdere boomwortels en beschadigingen in het pad.

Na het afdalen draaiden we een breed pad op waar we weer gingen klimmen, dit begon als vals plat maar na een paar honderd meter was er wel te zien dat we flink aan het klimmen waren.

Na deze klim begonnen de stukjes met singletrack te komen en was het veel draaien en keren en kregen we veel technische singletrack te zien.

Na meerdere kilometers singletracks kwamen er weer wat klimmetjes in het zicht, zowel brede paden als klimmen op singletracks.

Verzorgingspost

Na +- 18 kilometer fietsen kwamen we weer bij de verzorgingspost aan die we ook passeren net na de start. Hier snel de bidons gevuld en wat te eten gepakt en weer door.

Hierna was het eigenlijk volle bak genieten van het mooie parkoers. Singletracks met kleine jumps / technische elementen, eigenlijk alles zat er in.

Vanaf de verzorgingspost was het erg veel dalen richting start / finish en dit ging dan ook met een mooie snelheid.

Tijdens de laatste kilometers richting start / finish kwam er een schakelprobleem en ben ik na het passeren van de start even binnen gelopen bij de aanwezige mechanieker.

Onderhoud op de zondag na Amerongen, en deze ketting schakel kwam aan het licht.

Finish

Na 3 uur en 40 minuten kwam ik over de finish, en had ik 60 km afgelegd en 848 hoogtemeters overbrugd. Dit was helaas niet het resultaat wat ik zelf voor ogen had, maarja soms loopt het niet zoals je wilt.

Ondanks het teleurstellende resultaat heb ik met erg veel plezier deze marathon gereden en is het zeker een aanrader om een keer te rijden.

Tijdens het schoonmaken van de fiets (stof!) kwam ik een kapotte kettingschakel tegen, en ik mag van geluk spreken dat deze schakel niet geknapt is tijdens het klimmen of een andere moment tijdens de marathon.

Geplaatst op

Montferland Marathon 2019

Vrij kort na de aanschaf van mijn mountainbike kwam ik met het idee om mijzelf doelen te stellen om voor te trainen.

Na wat rondkijken en denken aan o.a. wedstrijden of meerdaagse evenementen kwam ik eigenlijk tot de conclusie dat marathons mij erg leuk leken.

Vanwege de vele MTB marathons in Nederland is de keuze groot en het aanbod ook erg divers.

De eerste marathon die ik reed met de Chisel was de Montferland Marathon in 2018. Waar ik na 2 uur en 43 minuten als 25ste over de finish kwam van de 55 km lange marathon.

In actie tijdens de editie van 2018

Meerdere marathons verder

Na Montferland in 2018 erachter gekomen dat marathons rijden toch wel een hele leuke uitdaging is en dat je hiermee toch ook echt mooie natuur kan zien! (niet alle marathons gaan over bestaande MTB routes)

Dus de inschrijvingen voor 2019 werden optijd gedaan zodat ik weer kon starten bij meerdere evenementen.

Editie 2019

23 juni 2019, het is zover. Mijn 2de Monterferland Marathon. Vroeg op en vanaf Assen naar ’s Heerenberg (ten oosten van Arnhem) om daar dan weer te starten in de 55 km marathon om te kijken of ik mijn tijd van vorig jaar kon verbeteren.

De weersvoorspelling was erg goed en heel warm, met de verwachting tot in de 30 graden celsius. Dit beloofde nu al een zware editie te worden.

Aftellen naar de start, terwijl de thermometer maar bleef stijgen, net voor 11 uur ’s ochtends stond die al op 25 graden.

Het eerste uur liep erg goed, en ik kon een lekker tempo fietsen. Na 12en werd het echt goed warm en dit begon ik te merken in mijn prestaties.

Op de langere klimmen kon ik mijn warmte niet kwijt wat er voor zorgde dat ik helaas een paar klimmen moest lopen. Alhoewel iets meer interval training tot deze week aan toe ook geen verkeerd idee was geweest.

Op de verzorgingspost een hele grote fout gemaakt, met nog maar 18 km te fietsen tot de finish, dacht ik dit af te kunnen met 1 volle bidon en het gewicht van de 2de bidon ”te besparen” echter bleek dit een grote fout en zat ik een halfuur voor de finish aan zonder drinken.

2019, geslaagde editie?

Het mooie weer was geweldig om in te fietsen, maar tegelijk maakte het de marathon ook erg zwaar. Door de warmte stapten veel fietsers om mij heen af of moesten ze stoppen.

De doelstelling om mijn eigen tijd te verbeteren ging na de verzorgingspost uit het raam, mede door de warmte en toch door een verkeerd trainingsschema.

Na 3 uur en 12 minuten was ik weer over de finish en eindigde ik als 20ste in mijn categorie.

Wat heb ik geleerd van deze marathon: zowiezo meer interval training doen, en zeker geen risico’s nemen met drinken tijdens de tocht.

Ondanks dit alles, vond ik dit een geslaagde editie, en was het ook een leerzame editie.

Tot dan!

2018 (links) versus 2019 (rechts)

Geplaatst op

16 Juni 2019! Bartje 200

Nadat ik vorig jaar kennis had gemaakt met meerdere marathons, was dit het jaar dat ik ook zou deelnemen aan Bartje 200.

Om half 7 ’s ochtends opgestaan, goed ontbeten en de fiets en alle spullen in de auto en op weg naar Ees! Waar we vanaf Landal Park: het land van Bartje zouden starten.

Met startnummer 692 betekende dit voor mij dat ik zou starten in wave 2, die zou vertrekken om tien over acht. Vol spanning en toch wel een beetje nerveus voor wat er komen gaat stond ik te wachten tot we mochten vertrekken.

Mijn startnummer voor Bartje 200

Wezuperbrug

Tien over acht, het startschot klinkt! En we zijn op weg! 200 km door Drenthe en over asfalt / singletracks en brede bospaden is de bedoeling dat we weer finishen in Ees.

De eerste paar kilometers waren over brede paden en asfaltwegen in verband met de vele aantal deelnemers (bijna 1700) dus was het erg fijn om op deze manier wel de ruimte te hebben om te fietsen.

Na+- 15 km kwamen de bossen rondom Sleen in zicht en werd het tijd om de mountainbikeroute van Sleen te rijden. Hier waren her en der wat opstoppingen in verband met de kleine klimmetjes en het bochtige parkoers.

Na 2 uur en 30 minuten kwam ik aan bij de eerste verzorgingspost in Wezuperbrug. Tijd om de bidons te vullen en wat te eten.

Balloo

Na een kleine 10 minuten gestopt te zijn bij de verzorgingspost ben ik weer vertrokken.

De eerste 47 kilometer was ik wederom te hard van start gegaan, (volgens mij schrijf ik dit bij elk evenement) dus was het tijd om even wat gas terug te nemen en de snelheid en hartslag iets te laten zakken.

Tijdens de rit vanaf Wezuperbrug richting Balloo, kwamen we over de route van Gieten, Grolloo en een stuk over de verbindingsroute tussen Gieten / Anloo.

Dit was zeker een mooi stuk om te rijden met genoeg tijd om even wat meer rust te pakken door de brede bospaden en weinig singletracks.

Na nog eens 2 uur en 30 minuten te hebben gereden was het tijd voor een stop in Balloo. Wederom de bidons vullen en even eten.

Zuidlaren

Bij Balloo heb ik even iets langer gestopt en mijzelf iets meer rust gegund, dus na een kleine 20 minuten zat ik weer op de fiets.

Vanaf Balloo was het tijd om het grootste gedeelte van de Loon-Anloo route te rijden, dus dat betekende veel brede mulle zandpaden en het Balloërveld over steken en een paar leuke singletracks rijden.

Na het Balloërveld was het tijd voor een stuk verbinding via zandpaden en asfalt richting Schipborg, waar we ook een groot deel van de MTB route reden.

Tijdens dit stuk van de marathon kreeg ik te maken met een flinke motivatie dip, want we waren over de helft echter zo voelde het totaal niet. De fanatieke start en de tot dan gereden afstand sloegen even een aardig gat in mijn motivatie.

Tijdens dit stuk route heb ik echt even rust gepakt en rustig gereden tot aan de stop in Zuidlaren, om de motivatie en mijn tempo weer te herpakken.

Na 2 uur en 40 minuten kwam ik dan ook aan bij de verzorging in Zuidlaren. Waar ik toch ook wel een motivatie boost kreeg door de support van wat familieleden.

Gieten

Na de stop in Zuidlaren werd het tijd te vertrekken richting Gieten, waar we via Anloo en Eext zouden aankomen.

Tot aan Gieten was het eigenlijk veel brede paden en af en toe wat asfalt dus verder niet erg spannend.

De motivatie en energie had ik weer gevonden dus het tempo ging weer iets omhoog. Toen kwamen we snel in de buurt van Gieten, en kregen we de mooie stukken singletrack in Gieten voor de wielen.

De route van Gieten mag ik altijd erg graag rijden dus dit stuk was zeker een mooie opsteker en heb ik dan ook van genoten.

Na 2 uur en 10 minuten na mijn vertrek uit Zuidlaren was het tijd om halverwege de route van Gieten bij een boerderij weer de verzorging op te zoeken. Zoals bij alle andere stops, tijd voor nieuwe gevulde bidons en wat te eten!

De Finish!

De stop zat er weer op, en ondertussen gaf de fietscomputer aan: 168 km. Dit betekende dus het einde is in zicht.

De route vanaf de stop was nog een stuk MTB route van Gieten en daarna veel brede paden en af en toe een single track terug naar Ees.

Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen werden toch echt wel duidelijk. Onderweg kregen we ook nog te maken met een paar druppen regen echter was dit tijdens de warme dag toch wel een fijne verkoeling.

De kilometers tikten langzaam weg, en ik betrapte mijzelf erop dat ik ook begon af te tellen. Vanaf Borger richting Ees zat er nog een klein beetje hoogte verschil in de route doordat we daar over de Hondsrug fietsten.

Na 208 gereden kilometers, en 11 uur en 16 minuten op de fiets was het moment eindelijk daar! De finish in Ees! Moe en voldaan ben ik daar van de fiets afgestapt.

De medaille die elke deelnemer kreeg aan het einde van de 200 km!

Geplaatst op

Lakebike24: Solo 6 uur! Een echte uitdaging

1 juni 2019: De dag van Lakebike24.

07:00 – De wekker gaat, en het is tijd om spullen in te pakken, een snel ontbijtje en dan in de auto naar Eindhoven / Best.

09:00 – Snelle stop onderweg om toch even wat extra drinken op te halen, met de verwachting van het erg warme weer. En snel weer door naar Eindhoven!

10:00 – Aankomst op het terrein van Aquabest waar Lakebike24 gehouden wordt. Auto uitpakken / fiets weer in elkaar en stuurbord en tijds registratie chip ophalen!

11:00 – Alles geregeld, chip zit aan de fiets / stuurbord ook en het is tijd om het parkoers te verkennen!

12:00 – Rijders briefing, parkoers heb ik inmiddels verkend en ligt er erg mul bij, wel een leuk parkoers! De briefing duurt alles bij elkaar z’on 20 minuten en daarna is het aftellen naar de start. Tijdens de briefing nog snel een kwarkje naar binnen werken omdat het ontbijt toch alweer een aantal uur terug is.

12:55 – 5 minuten tot we gaan starten en ik sta al in het juiste startvak, omringd door +- 50 andere deelnemers in de solo categorie. De spanning loopt aardig op en we staan vol in de zon wat helaas wel tegenvalt. Ondertussen gaat mijn hart ook flink tekeer.

Klaar voor de start! Gespannen en wel!

13:00 – Het startschot klinkt, en de chaos is compleet! Rechts en links schieten de mensen je voorbij en rijden we over het grasveld richting het bos!

14:00 – Het eerste uur zit erop, en ik heb mezelf mee laten slepen in de wedstrijd en rijd eigenlijk rondetijden waarvan ik weet dat ik ze niet volhoudt tot het einde om 19:00. Dus het is tijd om een stapje terug te doen en op zoek te gaan naar mijn eigen tempo! Op dit moment rijd ik in het klassement rond de 40ste plek. En is het stuivertje wisselen wat posities betreft met 2 andere solisten.

16:00 – We zijn een aardig stuk onderweg en ik zit in ronde 9, aan het begin van het parkoers in een scherpe bocht kies ik de verkeerde lijn en dat moet ik bekopen met een flinke schuiver door het mulle zand. Snel weer in de benen, geen ernstige wonden of schade aan de fiets. Dus snel weer verder!

17:00 – Ronde 11, en terwijl ik terug rij naar start / finish waar mijn vriendin de verzorging voor mij verzorgd kies ik ervoor om tijdens deze ronde langs start / finish toch even snel stil te gaan staan en goed de tijd te nemen te drinken / te eten. Drinken lukt me tijdens het rondje wel, maar door de indeling van het parkoers en het mulle zand is eten erg moeilijk.

18:40 – Ik kom over de finish nadat ik net rondje 14 heb afgewerkt. Als je voor 19:00 over start / finish komt mag je de ronde die je ingaat nog uitrijden en telt die nog mee voor je klassement. Met mijn rondetijden van 23 – 25 minuten zal ik dan net na 19:00 finishen. Dus ik ga er nog voor! Tijdens dit laatste rondje probeer ik nog alles te geven wat ik heb en kom ik na 22 minuten en 25 seconden weer over de finish.

19:04 – De 6 uurs solo race zit erop, en ik zit van top tot teen onder het stof en ben goed moe, echter wel voldaan. De uitdaging die ik met mezelf aanging om een 6 uurs race uit te rijden is gelukt. Mijn uiteindelijke positie in het klassement is plek 25. Met 15 gereden ronden.

Voldaan en tevreden heb ik mijn spullen gepakt om een welverdiende douche te pakken om daarna nog de prijsuitreiking mee te maken en de spullen weer te pakken om richting huis te gaan.

Lakebike24, nog een keer?

Lakebike is zeker een goed georganiseerd evenement met erg leuke vrijwilligers, een mooi parkoers met meerdere passeerstroken.

In de toekomst zou ik zeker nog een keer deelnemen!

Moe maar voldaan, een paar minuten na de finish.